Kijk op TikTok of X en de term ‘Aura’ vliegt om je oren. Allerlei spelers die een keer boos in de camera kijken, krijgen een gigantisch aura toegeschreven. Deze spelers vallen totaal in het niet bij de speler met de meeste Aura van allemaal: Eric Cantona. Een fantastische spits, met slechts 165 goals. Zijn aanwezigheid was genoeg om te winnen. Eric was een ware Enfant Terrible, maar waar heeft hij die titel aan te danken?

Jeugd

Eric is de zoon van een Spaanse vluchtelinge en een Italiaanse kunstenaar. Hij groeit op in een grotwoning vlak buiten Marseille. Op zijn veertiende begint hij met voetballen bij zijn lokale club FC Caillolais. Zijn vader voedt de jonge Cantona artistiek en vrijdenkend op, wars van culturele normen. Mede hierdoor besluit Cantona om keeper te worden. Gelukkig komt hij tijdens een wedstrijd met de welbekende feestopstelling, per toeval in de spits terecht en maakt hij indruk.

Auxerre

Cantona valt al snel op en jeugdliefde Marseille is geïnteresseerd. Cantona zou niet snel genoeg zijn, dus haakt l’OM af. Hij belandt in de jeugdopleiding van Auxerre, waar hij in 1983 zijn profdebuut maakt. Al bij een van zijn eerste wedstrijden blijkt Eric op zijn zachtst gezegd lastig te zijn. Hij ontketent een vechtpartij op het veld.

Wanneer hij wordt opgeroepen voor de Franse dienstplicht, moedigt Auxerre dit aan, in tegenstelling tot bij de meeste spelers. Het zou goed voor Eric zijn om een beetje discipline in zijn donder te krijgen. Na zijn dienstplicht keert hij terug bij Auxerre, maar hij is er niet helemaal bij. Hij is verliefd geworden op een Frans meisje. Auxerre verhuurt Eric aan FC Martigues, in de woonplaats van zijn vriendin. In 1986 keert Eric terug, maar raakt snel weer in de problemen doordat hij een kungfu trap uitdeelt aan Nantes-speler Michel Der Zakarian. Dit levert hem zijn eerste, maar zeker niet laatste, schorsing op van twee maanden.

Ook wordt hij in deze periode voor het eerst opgeroepen voor het Franse elftal, waarvan hij weer snel terugkeert. Hij krijgt ruzie met keeper Bruno Martini, omdat die weigert het veld sneeuwvrij te maken met de rest van het team. Geheel in stijl geeft hij de keeper een rechtse hoek op zijn oog.

Marseille

In 1988 tekent Cantona dan toch bij l’OM voor een recordbedrag van 10 miljoen Franse frank. Ook hier is de onrust niet ver weg en in januari 1989 trapt hij de bal in het publiek en trekt zijn shirt uit na een wissel: één maand schorsing. Ook in het Franse elftal blijft hij omstreden. Hij wordt voor een jaar geschorst van internationale wedstrijden omdat hij op TV bondscoach Henri Michel uitmaakt voor een “Sac à merde” (een zak stront). Cantona heeft moeite zich aan te passen aan Marseille en wordt overschaduwd door collega-spits Jean-Claude Papin. De fans beginnen over Cantona te twijfelen en hij voelt zich op zijn beurt weer verraden door de fans.

Marseille besluit Cantona te verhuren, eerst een half jaar aan Bordeaux, daarna een seizoen aan Montpellier. Bij Montpellier komt hij in conflict met teamgenoot Jean-Claude Lemoult en gooit laarzen in diens gezicht tijdens de training. Zes teamgenoten eisen het ontslag van Cantona, maar vedettes Laurent Blanc en Carlos Valderrama weten dit te voorkomen. Hij komt ervan af met een toegangsontzegging voor het stadion van tien dagen.

Na het seizoen keert Cantona weer terug naar Marseille, maar hij is daar voortdurend in conflict met de nieuwe trainer Raymond Goethals en (corrupte) voorzitter Bernard Tapie. Hij wordt in de zomer van 1991 verkocht aan Nîmes voor 10 miljoen frank. In december 1991 gooit Cantona een bal naar de scheidsrechter, wat resulteert in een disciplinaire hoorzitting. Tijdens de zitting noemt hij elk van de commissieleden een idioot, waardoor zijn schorsing van één naar twee maanden wordt verdubbeld. Cantona is zo woest dat hij op 16 december 1991 zijn pensioen aankondigt. Michel Platini is groot fan van Cantona en weet hem te overtuigen om niet te stoppen. Zijn psychoanalyticus adviseert Cantona om naar Engeland te gaan.

Leeds

Na bijna een jaar zonder club krijgt Cantona een stage van twee weken aangeboden bij laagvlieger Sheffield Wednesday. De club vraagt om nog een week extra en Cantona is beledigd. Leeds United biedt Cantona een reddingslijn. Ze staan op wonderbaarlijke wijze op de eerste plek en hopen door Cantona daar te blijven en kampioen te worden.

Cantona speelt degelijk, maar coach Howard Wilkinson is niet overtuigd. Cantona krijgt weinig speeltijd en de coach lijkt ervan overtuigd dat Leeds beter speelt zonder hem. Leeds verspeelt het kampioenschap en de kloof tussen Wilkinson en Cantona wordt nog groter wanneer Cantona aan het begin van volgend seizoen direct na een wissel naar de kleedkamer gaat. Op 24 november 1992 stuurt Cantona per fax een transferverzoek naar de club.

Manchester United

Een zekere Sir Alex Ferguson is enorm gecharmeerd van Cantona en haalt hem naar de rode kant van Manchester. Zijn eerste woorden in de kleedkamer zijn: “Hoi, ik ben Eric en ik ben hier om de titel voor jullie te winnen.” Eric heeft het eindelijk naar zijn zin bij Manchester United. Hij heeft een speciale band met Fergie. In diens ogen kan hij niks verkeerd doen, mede door zijn werkethiek en prestaties. Cantona is een van de eerste spelers die na de training blijft om extra oefeningen te doen.

“Collar turend up, back straight, chest stuck out, Eric glided into the arena as if he owned the place” – Roy Keane

Maar Cantona is Cantona niet als er geen heisa is. Begin 1993 raakt hij in opspraak door te spugen naar een fan in een uitwedstrijd bij zijn oude club Leeds. Hij krijgt een boete van £1000 van de FA. Regelmatig wordt de Franse spits met rood van het veld gestuurd, maar tegelijkertijd wint hij met United twee keer ‘de dubbel’ achter elkaar en wordt hij Player of the Year in 1993-1994. Maar, dan gaat het helemaal mis.